Arpi Voskanyan

Հասմիկ Հակոբյան Ծերենցը (Հովսեփ Շիշմանյան) 19-րդ դարի երկրորդ կեսի հայ գրականության պատմության նշանավոր դեմքերից է։

Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմից հետո ստալինյան վարչակարգը  ավելի ուժեղացրեց վերահսկողությունը գրականության և արվեստի հանդեպ, ինչն արտահայտվեց

1946-ի կեսերին Խորհրդային Միությունում սկսվում է նոր գաղափարախոսական արշավ, որի բարձրակետը դարձավ «կոսմոպոլիտիզմի» դեմ պայքարը։

FATUM Տիկին Էլիզի Հիշատակին Մութ ճանապարհին դեգերում է դեռ Հազարաչքանի Գաղտիքը Անմեղ, Խարխափելո՞ւ է-Մեծ բախտին

Այն ծննդյան օրը  Անմոռանալի ծննդյան օր էր՝ ամենասարսափելին։ Դատարկ էր նրա տեղը սեղանի մոտ։ Սեղանի կենտրոնում չկար

***…ձեռքս մեկնեցի դեպի ճերմակած-ալիք մազերը,մի քանի փշուր սպիտակ ամպ թափվեց հորս գլխից։Նա արդեն հրեշտակ էր.

Դիրիժաբլ Եկ  փախչենք այս երկրից՝ ծանր, ժանգոտ,հին խողովակներով, հին տանիքներով լի,Եվրոպան վարդագույն դիրիժաբլ էև կթռցնի 

Տարիներ առաջ, մի երկար ընթացք, ես մտմտում էի պատմվածք գրել հարբած կատվիս մասին։ Որի վերնագիրը

Նոյեմբերն է: Քաղաքը սուզվել է մառախուղի մեջ: Ծանոթ հինգհարկանիները չքացել են, կառուցվող բազմահարկերը դուրս են

*** Իմ որդին առաջին դասարանցի է,ամեն առավոտ նրան ուղեկցում եմ դպրոց՝ուսման, հեքիաթի, հույսերի ճանապարհով․․․Այդպես ինձ

Նա նստել էր պատուհանի մոտ ու դիտում էր փողոց ներխուժող երեկոն։ Գլուխը սեղմել էր պատուհանի

Հայաստանի գրողների միությունը և «Իսրայելյան» ընտանիքը հայտարարում են արձակագիր Վրեժ Իսրայելյանի անվան տարվա լավագույն պատմվածքի