Բանաստեղծություն

Ողբ տաճարի Nessun maggior dolore che ricordarsi del tempo felicene la miseria Dante Alighieri “Inferno”

ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅԱՆ ԾԱՐԱՎ Չուզեցի խաբվիլ մանկությանս օրեն.Կեղծիքը ահն էր, սարսափն էր կյանքիս.Պատրանքբերու մեջ ապրիլ վատորենՄիշտ մերժեց,

Այդ ես եմ անհաղթ Այդ ես եմ անհաղթ, հսկում ձեզ վրա երգով հոգեթով.Այդ ես եմ

1.Օտարականը – Ամենից շատ ո՞ւմ ես սիրում դու, ասա՛, խորհրդավոր մարդ, հո՞րդ, մո՞րդ, թե՞ եղբորդ:–

Փարիզյան ուրվանկար Լոսինը դրեց երանգն իր ցինկե Բութ անկյուններով։Ծուխը հնգաձեւ պոչերն իր տնկեց՝Բարձր ու սրածայր

ԿԵՆՑԱՂԱՅԻՆ ՍԵՐ սեր իմ,ասում են այսօր տոնն է մեր,բայց ի՞նչ գիտեն նրանք մեր մասին․գիտե՞ն, որ

*** Հորդ անձրևում է.Ճնճղուկները իմ բակիխնձորենու վրայից գնում են,ես չգիտեմ ուր։Ճնճղուկներ չկան,ճերմակ ծաղիկներ են հայտնվելխնձորենուս

Հայոց պատմություն………………………………………1Մատյան ողբերգության ……………………………….101Վերք Հայաստանի  ……………………………………. 102Սիրեցի, յարս տարան ………………………………….103Հացի խնդիր ……………………………………………  200Անտունի ………………………………………………… 209Օտար,

Անքուն գիշերից Խաբված հույսերով, ընկճված հոգով,Վիշտն ու հոգսը սիրտս կաշկանդած,Ապրում են անշահ, ես միշտ տանջվելով,Տխուր

1.Սա ես եմ։ 2.Սա էլ եմ ես։ 3.Եվ սա եմ ես։ 4.Սա ծնողներս են։ Կարծես՝

FATUM Տիկին Էլիզի Հիշատակին Մութ ճանապարհին դեգերում է դեռ Հազարաչքանի Գաղտիքը Անմեղ, Խարխափելո՞ւ է-Մեծ բախտին

Այն ծննդյան օրը  Անմոռանալի ծննդյան օր էր՝ ամենասարսափելին։ Դատարկ էր նրա տեղը սեղանի մոտ։ Սեղանի կենտրոնում չկար