Պատմվածք

Շնչել-արտաշնչելիս մոմի թրթռացող, թարթվող կրակի առաջացրած լույսն ու ստվերը, ճարճատյունով վառվող վառարանի կարճատև կատաղությունը և

Արամ հոպարի մինուճար տղա Արան դպրոցում ո՛չ վարքով փայլեց, ո՛չ գիտելիքով ,  բայց գյուղի՝ էն

սկիզբը՝ այստեղ 4 Տասն օր համբերեց ծերունի Գեւոն, որ արտը բուսնի։ Տասն առավոտ, առանց գիտակցելու,

Նվեր հայ ժողովրդին Արարատյան դաշտի գյուղերից մեկի փողոցներով ամռան տաք, լուսաշող երեկոյին մի ծերունի էր

Փայտի ահռելի կապոցների տակ  ճկռած Շեկոն հազիվ էր բարձրանում զառիվեր կածանով։  Աջ կողմն ընկած կապոցը

Ամառվա շոգ կեսօր է: Հրե՜ն մեր գյուղը: Իր բաժին երկնքի տակ ծույլ փռված` հորանջում է`

Նուռը մի տեսակ թթվաշ համ ունի, չէ՞,  ինչքան էլ քաղցր տեսակից է։ Եվ հենց  դա

Ամեն օրվա պես այդ օրն էլ հավաքվեցին Մարոյենց տանը։ Մամիկոնը՝ գյուղապետի տղան, Վաղինակը՝ գյուղի «լույսի

«Այսուհետև հայրապետ չես, — ասաց, — դուրս եկ ու ոտքով շարունակիր ճանապարհդ, ինչպես արժան է

Բակը բակի նման չէր, երբ Էդոն այնտեղ չէր։ Բակի ուրախությունն էր Էդոն, բնակիչները սիրում էին

Հենց իննսուներկուսի լույս իննսուներեքի գիշերվա ձմեռնամուտին էլ մայրս հղացավ այդ հանճարեղ գաղափարը։ Ծնվելով ցուրտ ու

Վերջերս իմ կյանքում մի լուրջ ու անհաղթահարելի խոչընդոտ է հայտնվել․ այդ խոչընդոտի անունը Բուբուլ է,