Արփի Ոսկանյան

Դատավորը ուշադիր նայում է մեղադրյալներին. Նրանք երկուսն են՝ մարդ ու կին։ Ինքնաթոր օղի՝ ցքի քաշողներ։

1 Նա նստում էր լոտոսի դիրքով, դեպի վեր պարզած ափերը դնում ծնկներին, բութն ու ցուցամատը

Ես ուզում եմ պատմել նկարիչ Ավետիք Ալավերդյանի մասին՝ իմ ընկերոջ։ Կարելի էր, իհարկե, դա անել՝

Մենք սովոր ենք գրողներին պատկերացնել ներշնչանքի պահերին կամ մենակության մեջ երկունքի ցավ քաշելիս, ինչպես սովորաբար

Ուրիշ տուն, որտեղ ես երբեք չեմ ապրի, բայց որն իմ իսկական տունն է, այլ կյանք,

Հեղափոխության այն գեղեցիկ, ոգեւորությամբ լի օրերին ո՞վ կպատկերացներ, թե ինչ կարգի փորձություններ են պահված մեզ

Գրացը մեր հարազատ տունն էր դարձել։ Գրացի պատմական կենտրոնում գտնվող մեր տունը, որ մեզնից առաջ

Մենք վերադառնում էինք Գրաց ծանր մտքերով։ Ճանաչած Եվրոպան ու հոգեբանորեն պատրաստ հրաժեշտ տալու նրան։ Ճանապարհին

Այնուամենայնիվ, այցը Աստծո տուն մեզ ներքին խաղաղություն բերեց։ Եթե մինչ այս մենք սկսել էինք կասկածել,

Տեսնել և նոր մեռնել «Ամերիկայի հայերեն լսած էի հայաստանցիներու անփութության և անպարտաճանաչ ըլլալու մասին և

«Ահա՛, քույրիկ, քեզ մի դրոշ,Որ իմ ձեռքով գործեցի,Գիշերները ես քուն չեղա,Լվացի-արդուկեցի։ Նայի՛ր՝ դա մեր դրոշը