Հովիկ Մխիթարյան

Ուլյան լեռան առասպելը հոգում էր ծնվում.. սիրո, հերոսության ու պայքարի, կորստի ցավից… Ինչպես լեռն էր

Ռուսական բանակից մնացած սովորության ուժով նրանց մալադոյ էին անվանում: Խորհուրդ կար այդ բառի մեջ` ջերմությունից

Անսովոր էր ամեն ինչ` թե՛ չդադարող կրակահերթերը, թե՛ վառոդի թունդ հոտը և թե՛ օդում ծանրացած

2020 թվականի նոյեմբերյան մի սովորական օր մարդը նստեց գնացքի երկու տեղանոց նստարանին: Այդ նստարանները վագոնի