կորոնաֆուտբոլ

Հարգելի կորոնաֆուտբոլային հանդիսատես, ինչպես խոստացել էի, հետաքրքիր հանդիպումները շարունակվում են։ Դաշտ են մտել կորոնաֆուտբոլային ախտանիշով

Եթե ֆուտբոլի դաշտը արհեստական չէ, ու եթե մի քանի ամիս այնտեղ խաղ չի լինում, ուրեմն

Հովիկ ջան, գնդակը դեսը ղրկի, ազիզ, ես էլ եմ հայ, ճիշտ է, լոռեցի չեմ, բայց,

(թավշի և շուշաթղթի էկզիստենցիալիստական նմանությունը Վարդիշաղ տատի հյուսիստիզբոներում) Սիրելի ֆուբոլիստներ ջան, կհիշե՞ք, որ բակի ֆուտբոլի

Ես խաղաղ նստած էի ինձ համար, գնդակս քցում-բռնում էի, ալկոգելված նյարդահամակարգով առաջին պարբերությունը համարյա մտքում

Քանի մկաններս տաքացել են, լուրջ հարձակումներ չկան, դարպասը լա՜վ պաշտպանված է, վնասվածք չունեմ դեռ, փա՜ռք

Ֆուտբոլի կարոտից մարդը գժվում է: Եթե լոռեցի է, ընկնում է սարերը, եթե հայ է, ուրեմն

Միամիտաբար հավատում էի, որ իմ ինքնամեկուսացած կյանքը բաժանվելու է երկու փուլի՝ մայիսի 4-ից առաջ և

Ըհը, ահա ես էլ եմ հայտնվում «Գրողուցավ»-ի դաշտում և ինքս ինձ շնորհավորում նման համարձակության համար,

Տասը օրից ավելի կլինի` մեր կորոնաֆուտբոլին կողքից եմ հետեւում: Գիլանցը կասեր. «Բիձա մարդ ա՝ պասի

Մեր թիմի Գրիգորն ասում է՝ հաջողությունը ժպտում է ուժեղներին, ու ես, ազնիվ խոսք, պարտաստ էի

Պիտ խփենք գնդակըինչքան ուժ ունենք,որ ջարդենք թագն ուԿորոնին վառենք․․․մեր խաղաղ խաղըանկորոն վարենք․․․ Մեր թիմի «դվիժոկ»-ի՝