Arpi Voskanyan

Եթե ֆուտբոլի դաշտը արհեստական չէ, ու եթե մի քանի ամիս այնտեղ խաղ չի լինում, ուրեմն

Հովիկ ջան, գնդակը դեսը ղրկի, ազիզ, ես էլ եմ հայ, ճիշտ է, լոռեցի չեմ, բայց,

(թավշի և շուշաթղթի էկզիստենցիալիստական նմանությունը Վարդիշաղ տատի հյուսիստիզբոներում) Սիրելի ֆուբոլիստներ ջան, կհիշե՞ք, որ բակի ֆուտբոլի

Ես խաղաղ նստած էի ինձ համար, գնդակս քցում-բռնում էի, ալկոգելված նյարդահամակարգով առաջին պարբերությունը համարյա մտքում

Քանի մկաններս տաքացել են, լուրջ հարձակումներ չկան, դարպասը լա՜վ պաշտպանված է, վնասվածք չունեմ դեռ, փա՜ռք

Ֆուտբոլի կարոտից մարդը գժվում է: Եթե լոռեցի է, ընկնում է սարերը, եթե հայ է, ուրեմն

 Իտալական լրագրին տված հարցազրույցից – Մի՞թե այս հարկադիր ինքնամեկուսացումը նոր տոտալիտարիզմ է նշանակում։ – Ներկայումս

Միամիտաբար հավատում էի, որ իմ ինքնամեկուսացած կյանքը բաժանվելու է երկու փուլի՝ մայիսի 4-ից առաջ և

Ըհը, ահա ես էլ եմ հայտնվում «Գրողուցավ»-ի դաշտում և ինքս ինձ շնորհավորում նման համարձակության համար,

Համալսարանական իմ կյանքի ակտիվությունը ուղիղ համեմատական էր տրամադրությանս անկումներին ու վերելքներին, եղանակի տեսությանը, պայմանավորված գիշերը՝

Տասը օրից ավելի կլինի` մեր կորոնաֆուտբոլին կողքից եմ հետեւում: Գիլանցը կասեր. «Բիձա մարդ ա՝ պասի

Այժմ, երբ վիրտուալությունը ներխուժել է մեր առօրյա և գրավել դաշտը, գրական զարգացումներն ու գործընթացները ևս