հիմնական

ԶԱՏԻԿ Միասնության կոչերիցհազար անգամ թանկ էբաժանարար գիծը՝իմ ու ձեր արանքում,Գրկախառնության մեջձեզ միաձուլվելուց՝զատումը ձեզնից,ձեզ սիրելուց՝ձեզ ատելը,զտվելը։

Փամփուշտը սուրում է, սուրում ու չի էլ գիտակցում, որ ճախրանքի այդ պահին ինքն է աշխարհի

(Առաջին անգամ հրապարակվել է 2012 թվականին, «Գրողուցավ» կայքում եւ նույն թվականին ստացել «Գրողուցավի» մրցանակը) Այս

Սկզբում տանկը մի քիչ  վախեցնում էր Դավիթին: Հետո  ինքը տանկին սովորեց, տանկը՝ իրեն: Հարմարվեցին, հարազատացան,

Նարեկացին գրում և աղոթում էրաղոթում և գրում էրերբ շատ շատ էր գրումև շատ շատ էր

Ձյունը շարունակում էր խոշոր փաթիլներով տեղալ։ Տասներեքամյա, սևահեր, խոշոր աչքերով տղան բացեց դոմիկի դուռը ու