Բանաստեղծություն

Խաչմերուկներ՝ գրելու համար Գրելը հորինել են պատմությունների համար,որոնք պետք է գլխից ռադ անել։Իրականությանը հանդիպելու համար:Ուղիղ

Վիշտք հայուն Փոխանակ քաղցր օրորներու, հայրենի՛ք,Օրրանիս քով մայրիկս ըզքեզ միշտ ողբաց,Համբույրին հետ շիթ մ՚ըզգացի արտասվաց,Աչերս

Ապոկալիպսիս Հե՜յ, դուք`«ճշտի» մեջ թաղվածներ.սեմուշկա լափող, գարեջուր խմող, ուղտի պես թքող, սևազգեստ, ակնոցավոր,քիթը ծուռ, անողնաշար,ճկույթի եղունգը ցցած`դասական քծնող, «մարդաչնման`

ՀԱՅԱՍՏԱՆ Գիտես ինչ, Հայաստան,քեզ հետ մենք այնքաներկար ենք ապրել,որ մեր ծիծաղն ու լացըդարձել է մոր-մանկան

* * * Սերը երբեմն այսպիսին էլ է լինում՝աղքատ մարդու սառնարանի նման․առավոտյան բացում ես՝ բան

Բաժակները վե՛ր,ծաղիկները խոնա՛րհ,ես այս պարտված ժամանակիվավերագիրն եմ։ Սա մի երկիր է,որ դեռ ողբում է ծովից

***  Երբ երեսունն անց կինը մոտենում է պատուհանին,այն պահին, երբ որդին խաղաղ քնած է,կնոջ դեմքի

քաղաքային էլեգիա անիվների տակ տրորվածերկխոսություններ ենմայթ բարձրանում ջրահեղձի նման …օրվա մի սահման կագուցե երբ ամենաիրականացածերազներն

ԱՀԱ ԵՎ ԵՍ Ահա և ես, ձեռքս պարզածհեռացող հրեշտակների ետևից,որոնք երկնքի թափանցիկ դարպասների առջևծերանում են

Լույս է տեսել Մարիամ Կարապետյանի «Բնակություն» գիրքը, որը հեղինակի բանաստեղծությունների երրորդ ժողովածուն է։ Շապիկի ձեւավորումը՝

= արևա =  տարիներով տառապում էր գեղարքունիքի սառը արևի տակ մի կերպ աճող «սեմուշկան»։ասում էր՝ ես

* անքնություն ախր ես միայնկնոջս գիշերային խռմփոցներին էիիբր սովոր/խռովկանիս ցերեկայիններըշատ քիչ եմ լսել /հիմա էլէս