Արփի Ոսկանյան/Գեշ ժամանակներ
1878 թվական, փետրվարի 4 Պատուհանից ոչինչ չէր երեւում, թեպետ ցերեկ էր։ Սաստիկ բուքը դրսից վարագույր
1878 թվական, փետրվարի 4 Պատուհանից ոչինչ չէր երեւում, թեպետ ցերեկ էր։ Սաստիկ բուքը դրսից վարագույր
Բանտախցում ժամանակը դանդաղ էր շարժվում։ Չորրորդ օրն էր՝ ինչ բանտախցի սալահատակին նստած էր ու սպասում
Մի քանի օրից ամառը ամբողջ թափով դրսեւորվեց։ Արդեն անտանելի էին դառնում ցերեկները, եւ միայն երեկոյան
Ուրիշ տուն, որտեղ ես երբեք չեմ ապրի, բայց որն իմ իսկական տունն է, այլ կյանք,
Հեղափոխության այն գեղեցիկ, ոգեւորությամբ լի օրերին ո՞վ կպատկերացներ, թե ինչ կարգի փորձություններ են պահված մեզ
Գրացը մեր հարազատ տունն էր դարձել։ Գրացի պատմական կենտրոնում գտնվող մեր տունը, որ մեզնից առաջ
Մենք վերադառնում էինք Գրաց ծանր մտքերով։ Ճանաչած Եվրոպան ու հոգեբանորեն պատրաստ հրաժեշտ տալու նրան։ Ճանապարհին
Սակայն, տարօրինակ էին մեր լվերը՝ անտեսանելի ու անզուսպ, երաժշտասեր ու նացիստ։ Թող ներեն ինձ մեզ
Ծնունդիս հաջորդ օրը մեզ զանգեց Գայանեն՝ ընթերցման եզրափակիչ մասում մեր հայրենասիրական իներտությունից բորբոքված ու մեր
Այս բլոգասերիալի ընթերցողներին դեռեւս նախորդ սերիաներից հայտնի է, որ սերիալի հերոսները առանձնակի մելոմաններ չեն, որ
Գունդան Ընթերցման հաջորդ օրը մեզ զանգեց նա՝ Ավստրիայի Գրաց քաղաքի բոլոր ներգաղթյալների, իրենց երկրներում դաժան
Ընթերցողը հավանաբար հիշում է, որ ավստրիական Գրաց քաղաքում կարճաժամկետ գրական ապաստան ստացած հայ գրողները դաժան