Վարդան Ջալոյան

Ա. Բոլշեւիզմից Ստալինիզմ. պատմականության ողբերգությունը Պատմավեպը մեր գրականության ամենատարածված ժանրն է։ Ու նաեւ ամենահեղինակավոր, ինչպես

Ստելը եւ խաբելը թվում են անտարբերելի։ Բայց ակնհայտ է, որ ստելը մտավոր է, խաբելը՝ պերֆորմատիվ,

Մաս I. Ֆեյքից հետո, ճշմարտությունից հետո Ա. Հովհաննես Թումանյանը եւ հետճշմարտությունը Լինում է, չի լինում՝

Ա. Թանատոլոգիան Սուսաննա Հարությունյանի արձակում Սուսաննա Հարությունյանի «Երթևեկություն» պատմվածքում ջահել բժիշկի ջանքերով ծերունին ետ է

Ինչո՞ւ պատկեր՝ «Իդիլիա»: Սա նշանակում է, որ մենք պարտադրված ենք լինել հանդիսատես: Ո՞րն է հելենիստական

Գրականության սկիզբը Հոմերոսն է, նրա էպոսները՝ «Ոդիսականը» և «Իլիականը»: Հին Հունաստանը նաև դեմոկրատիայի, քաղաքականության, հանրային

Ինչի՞ մասին է այս գիրքը. «Հակոբյանի թեթև ձեռամբ էսօր ծնվեց վեցերորդ, հավանաբար, նախավերջին գիրքս։ Ինձ

Սկիզբը՝ այստեղ Մաս երկրորդ. Անկեղծություն Մետամոդեռն եզրը հայաստանյան գրականություն է ներմուծել Կարեն Անտաշյանը, որը նաև

Մաս առաջին. Տատանողական շարժում Ոչ ոքի հավատալ չի կարելի: Նույնիսկ ինքդ քեզ: Ինձ կարելի է:Օստապ

Գեորգի Գաչևը (1929-2008) սովետական և ռուսական գրականագետ և մշակութաբան է: Նրա հետաքրքրություններից մեկն էլ եղել

Հայտնի է, որ բանաստեղծությունները չեն բացատրվում, այլ ըմբռնվում են այլ պոեմների շնորհիվ: Մեսրոպ Հարություննյանը իր

Ժամանակակից մարդը ապրում է իր օրենքներով և կենսաոճով: Այն մարդկանց, որոնք չեն հարմարվել այդ կենսաոճին,