Մարինա Գևորգյան

Ուրեմն, էս քանի օրը ոտս կախ էի գցել, հետևում էի մեր կորոնաֆուտբոլային ընթացքին, հիանում փոխանցումներով,

Էն օրը, որ ես մտա կորոնաֆուտբոլի դաշտ, արևոտ էր,անձրևը հլը չէր փչացրել տրամադրությունս, տան գործերն

Կար ժամանակ (հե՜յ գիտի ջահել վախտեր), ամուսնուս հետ մի խելքի էինք, էլ Վիվառո, Էլ Տոտո,