Ազատամարտ

Տերևաթափ, ծածկիր ինձ անտրտունջ, թող մոռանա օրը գոյությունս ունայն, ցավս թաղիր խաշամիդ թմբիրի տակ նեխող.

Անսովոր էր ամեն ինչ` թե՛ չդադարող կրակահերթերը, թե՛ վառոդի թունդ հոտը և թե՛ օդում ծանրացած

Կոմիտաս Հակոբյանը ծնվել է Արցախում, 1972-ին եւ զոհվել 1994-ի մայիսի 5-ին՝ Մարտակերտի շրջանի Կարմիրավան գյուղի

Լուրն անցավ խրամատից խրամատ։ Գյուղում թուրքի պառավ էր մնացել։ Զինվորները կատակում էին, միմյանց խորհուրդ տալիս՝

-Բա էդ ակորդեոնն ո՞ւր ես տանում,- ասաց զինկոմիսարիատի երիտասարդ սպան: – Միանգամից երեւում ա, որ

Կոմիտաս Հակոբյանը Արցախյան առաջին ազատամարտի հերոսներից է։ Լինեով արցախցի՝ դեռ մինչեւ կանոնավոր բանակի կազմակերպումը մասնակցել

Ձիգ Առավոտ կանուխ շանթ դասընկերուհիս խրամատների թարմ օդով խուժում է ներս։ Անահիտ, խրամատներում էի, Անահիտ, տես զինվորներս

Աշնանային երկար գիշերներից մեկն էլ ահա դանդաղ լուսանում էր։ Հեռուստացույցը ողջ գիշեր չէր անջատվել, լուրերի

Մթության մեջ ափերս չէին երևում, բայց «մազոլներս» մրմռում էին, մատներս ներսից տաքացել ու զարկերակի նման

Մենակյաց ու անխոս Բեգլարին բոլորը գիտեին: Քանի՞ տարեկան էր՝ ինքն էլ չէր հիշում. նրա բոլոր