թիմային վեպ

Պիտ խփենք գնդակըինչքան ուժ ունենք,որ ջարդենք թագն ուԿորոնին վառենք․․․մեր խաղաղ խաղըանկորոն վարենք․․․ Մեր թիմի «դվիժոկ»-ի՝

Ես էլ եկա։ Խոր ձորերի քարափից, ձեռքս դրած ճակատիս՝ եկա։ Եկա՝ բռնեմ ձեր բոլոր պաս

Ուրեմն ես խելքս տվել եմ էս ջահելներին, հույսս դնելով 40 տարվա մտքում գրածներիս պաշարի վրա՝

Ռուսական մի լավ ասացվածք կա՝ «на войне, так на войне», որի իմաստային հայերեն համարժեքը «տո

Մեկ անգամ ակնարկեց, հետո նորից, ձախ ոտքով, գործս արած-պրծած, էս անձրևից քունըս գլխիս, էսսեն հեշտ

Տարօրինակ խաղաղություն է իջել երկրագնդի վրա։ Վտանգավոր հակառակորդը չի հանդարտվում, տարբեր ուղղություններով խոցոտում է, բզկտում,

Բա՜րև, ֆուտբոլակարդացյալ մարդիկ։ Իհարկե, իմ գնդակ վարելը մի քիչ երկար տևեց, բայց ես էլ բոլորի

Կորոնաֆուտբոլում ես էն վատ հարևանն եմ, որը տանը նստած իր համար սերիալ է նայում ու

Թիմ եմ ասել է՜: Խաղացողները ամեն մեկը մի թոփի գյուլլա, ոչ հոգնել ունեն, ոչ գլուխ

Ուրեմն, ինչ սկսվել է էս խաղը՝ արդեն ավելի քան մի ամիս, հա ուզում եմ ներխուժել

Մմմդաաա՜․․․ Դեռ Սովետից ժառանգած ուրախության էսպիսի պոռթկումով ժպիտը դեմքիս մտածում եմ, թե՝ ա՛յ բալամ, էս

Էս տնաշենի Մեսրոպի մոտ ոնց որ թե «գո՜-ո՜լ» գոռալը «խասյաթ ա դառել»։ Գնդակը դաշտի որ