Պատմվածք

Խավարի մեջ քայլում էր Կիևյան կամրջով: Գիշերվա հազարն էր, ու փողոցը լրիվ դատարկ էր,  միայն

Հոգնել եմ ամեն ինչից և հենց դրա համար որոշել եմ գնալ այդ քայլին: Հիմա այնքան

Նունիկի հետ նույն թաղում էինք ապրում, նույն դասարանում էինք սովորում, իրար նման էինք սովորում ու

     Կանացի բարեմասնությունների նկատմամբ Ուլիցերյան պատմվածքի  հերոս Պարոն Գրականագետի  անհագուրդ ցանկասիրությունը թերևս մի քիչ մեղմեր, հնարավոր

     Երբ փոքր էի, միշտ երազում էի հովանոցով պատուհանից թռչել, ինձ թվում էր՝ կպահի: Հիմա հասկանում

«Բուկֆեստ»-ն արդեն ավարտվել էր, և ամեն մի արժանավոր վայելում էր իր հասանելիք մրցանակն ու թուքումուրը։

Հերթական մղձավանջից վեր թռավ, աչքերը բացեց, թեպետ արդեն չէր էլ հասկանում` այդ գրողի տարած աչքերը

-1- Էլի հավատաց մրգավաճառին, թե բա՝ հասած դեղձով էլ է լավ չիր լինում։ Ճիշտ է

Հենց ներքին ձայնը սկսեց կանացի ձայնով հետը խոսել, միայն այդ ժամանակ  հասկացավ, որ մի բան

– Եվա´, ինձ ոչ ոք չի սիրում, բոլորը, բոլոր-բոլորը, ողջ աշխարհն իմ դեմ են դուրս

Զապել Եսայանի «Չխաբող սերը» տպագրվել է Արշակ Չոպանյանի խմբագրած «Ծաղիկ» թերթի 1895 թվականի թիվ 5