Թարգմանություն

Հիմա մեզ գիտունները դաս են տալիս, թե յուղաներկով պետք չէ նկարել այնպես, ինչպես տեսնում ես։

Ես դեռ վաղ պատանեկան տարիքից ճանաչում էի նրան։ Նա հորս համար կոշիկներ էր կարում։ Նա

Առաջնագծից ոչ հեռու, ողջ մնացած կայարանի ներսում, կարմիրբանակայինները քաղցր խռմփացնում էին հատակին․ հանգստության երջանկությունը դրոշմված

Կար-չկար, մի իտալացի մարդ կար,Ոմանք նրան համարում էին խաբեբա, խարդախ ու զեղծարար,Բայց նա չէր նեղանում,Քանզի

Երկու օր Տիմոֆեյ Վասիլևիչը փնտրում էր իր եղբորորդուն՝ Սերգեյ Վլասովին։ Իսկ երրորդ օրը, մեկնելուց անմիջապես

Ալեքսեյ Բորզենկոն ռուս ռազմական լրագրող է, թեժ կետերից լուսաբանել է առաջին եւ երկրորդ չեչենական պատերազմները,

Լեյտենանտն ասաց, որ մենք պետք է պառկենք, եւ մենք պառկեցինք: Մենք գտնվում էինք անտառեզրին, արեւը

Վաշտի հրամանատարը կապիտան Գրեֆընրեիդն էր։ Նրա գունդը մարտական գործողություններին ընդգրկված չէր, բայց զբաղեցնում էր ռազմաճակատի

«Պարադոքսալիստը» հրապարկվել է Ֆ․ Դոստոեւսկու «Գրողի օրագիրը» մոնոամսագրում (1876 թ․, ապրիլ), որում նա հանդես էր

Հատված «Չեռնոբիլյան աղոթք․ ապագայի քրոնիկոն» գրքից Ձեզ փաստ՞եր են հարկավոր, այն օրերի մանրամասնե՞րը, թե՞ իմ

Երբ պարոն Քոյները՝ Մտածողը, սրահում հավաքված բազմության առջեւ խոսք էր ասում իշխանության դեմ, նկատեց, թե

Արտակարգ դրության հայտարարման շնորհիվ համավարակները  վեր են ածվում նորամուծությունների մեծ լաբորատորիաների, մարմնական միջոցառումների եւ իշխանության