Պատմվածք

– Ա՜, քյորփեքը կտոր-կտոր եղա՜ն, – սուր, աղեխարշ ճիչը ճեղքեց սեպտեմբերյան  վաղորդայնի անհոգությունն ու լռությունը

— Սպասե՛ք, սպասե՛ք։ Կտեղավորվե՞նք,- հևալով հարցրեց Կինը։ — Հա՛մ կսպասենք, քո՛ւրս, հա՛մ էլ կտեղավորենք,- կիսաժպիտ

 Արշոն դուռը բացեց պարտված շարժումով, և կինը դա զգաց․ – Հը՛ն, ի՞նչ եղավ։ – Ինչ

Էրեբունի թանգարանում  աղմուկ հանած (բառիս բուն իմաստով) ռուս զույգը, տեղի ունեցածի հնչեղությունից ոգևորված, որոշել էր

Մի խաղաղ իրիկուն էր` հանգիստ ու զգուշավոր… Մայրս մեզ համար գիրք էր կարդում: «Դիթե, մարդ

Մի լքված շինություն էին գտել ու հարմարեցրել վիրահատությունների համար։ Այս ու այնտեղից, փլված շինություններից ու

Ես արդեն պատրաստվում էի դուրս գալ թատրոնից, երբ սենյակի դռան հետևից լսվեցին ինչ-որ տարօրինակ մռնչոցներ։

– Լինելի՞ք բան է: Այս ջահելը իր անտառում դեռ ոչինչ չէր լսել այն մասին, որ

Տո՜ւ, տո՜ւ, տո՜ւ։ — Բարև Ձեզ, Դուք զանգահարել եք կամայական ընկերություն․ հայերենի համար սեղմեք «1»,

․․․Բաներ կան՝ հաճախ չես գիտակցում էդ պահին, սովորական ընթացիկի տեղ ընդունում ու առօրյա հոսքի հետ