Մարինա Գևորգյան/Առաջ՝ ժպիտով
– Փառիկ քուրի՜կ, ա՛յ Փառիկ քուրիկ, մաման կըսե՝ արի,- Փառիկի մտքի թելը կտրեց հարևանուհու տղայի
– Փառիկ քուրի՜կ, ա՛յ Փառիկ քուրիկ, մաման կըսե՝ արի,- Փառիկի մտքի թելը կտրեց հարևանուհու տղայի
Ձյունը նստում էր դանդաղ ու հաստ շերտով։ Փոքրիկ փաթիլները, ասես անտեսանելի ձեռքերով հյուսված, փռվում էին
Ինչո՞ւ պատերազմները դառնում են ավելի դաժան և անողոք։ Անտիկ հեղինակների մոտ, միջնադարյան ասպետական մենամարտերում պատերազմը
Սկիզբը՝ այստեղ Մայրը թաքուն արցունքները սրբեց՝ մտքից, որ կատուն իրենց միակ չորքոտանին է: – Ե՞րբ
Մարիա Դոմբրովսկան (1889-1965) 20-րդ դ. լեհական գրականության ամենահայտնի արձակագիրներից է. նրա որոշ գործեր նույնիսկ էկրանավորվել
Ինչպե՞ս մտածել մահվան և պատերազմի մասին, երբ մենք ամեն օր մեր էկրաններին տեսնում ենք ավերածությունների
Ժամը վեցն է: Քաղաքի մոտ ու հեռու թաղերից քայլում են մարդիկ, դուրս են գալիս տներից,
* քայլում եմ մայթովմարմինս բացված, երկնուղեշերկնուղեշ, ձգված մարմինս ա’յս ցրտի առաջա’յս ցրտի առաջ ճեղքրտված մաշկս
Քանի ժամ է արդեն` հաշվում եմ։ Պատի վրայի նախշերը։ Ապրելուս մնացած րոպեները։ Վերջին երկու օրվա
Լիզա Գոլդշմիդտը ծնվել է 1993 թվականին Գերմանիայի Ֆրայբուրգ իմ Բրայսգաու քաղաքում, սովորել է Կառլսռուեի Գեղարվեստի
Իմ պատկերացմամբ Ռուսաստանը կին ա: Կին, որը իր ծավալատարածական մասշտաբներից, բնական հարստություններից զարմացած, այնքան է
Madame Bovary, c’est moi` «Մադամ Բովարին ես եմ»՝ Գյուստավ Ֆլոբերին վերագրվող այս արտահայտությունը ավելի հայտնի