Arpi Voskanyan

(Հատված «Այդ տարին» գրքից) Աննայի հետ ինձ մտերմացրեց անհանդուրժողականությունը խոհանոցում հայտնվող տղամարդու հանդեպ։ Օրերից մի

Դիակը համաչափ շնչում էր։ Ես զարմանքով նայում էի սենյակում հավաքված մարդկանց, որոնք անտարբեր կանգնած էին

Վարդան Ջալոյան Նախորդը՝ այստեղ Սկիզբը՝ այստեղ Արդեն նշել ենք, որ Խորեն Աճեմյանի ելույթը 1944 թ․

Վարդան Ջալոյան 1944 թվականի հունիսին մեկին Կենտրոնական կոմիտեի կազմակերպած  պատմաբանների խորհրդակցությունում Խորեն Աճեմյանի զեկուցումը խորապես

Դավիթը, Կարոն, Նարեկը, Էդգարն ու Լևոնը մի թաղում էին մեծացել, միասին ավարտել դպրոցը, և նույն

Դպրոցի առջևի հրապարակում շարք կազմած, դասարանների բաժանված՝ կանգնել էինք և սպասում էինք, թե երբ պիտի

Տեսնել և նոր մեռնել «Ամերիկայի հայերեն լսած էի հայաստանցիներու անփութության և անպարտաճանաչ ըլլալու մասին և

Վարդան Ջալոյան Խորեն Աճեմյանի անունը պատմաբանների լայն շրջանակում հայտնի դարձավ, երբ նա ուղարկեց իր հոդվածը

1 -Այսինչ գյուղում այսինչ թվին մեծ ջրհեղեղ եղավ։ Ողջ հողը ջրից մինչև է՜ն գլուխը կուշտ

Շնչել-արտաշնչելիս մոմի թրթռացող, թարթվող կրակի առաջացրած լույսն ու ստվերը, ճարճատյունով վառվող վառարանի կարճատև կատաղությունը և

Արամ հոպարի մինուճար տղա Արան դպրոցում ո՛չ վարքով փայլեց, ո՛չ գիտելիքով ,  բայց գյուղի՝ էն

Խանութում երեք բաժին կար, երեք վաճառող էր աշխատում․ երկու կին՝ Մարոն ու Մարգալիտան և մեկ