Arpi Voskanyan

    Ձեռնափայտս եմ կորցրել։ Ավելի ճիշտ՝ չեմ հիշում, թե ուր եմ այն դրել։ Կորցնելն ավելի անկանխատեսելի

1.Օտարականը – Ամենից շատ ո՞ւմ ես սիրում դու, ասա՛, խորհրդավոր մարդ, հո՞րդ, մո՞րդ, թե՞ եղբորդ:–

Փարիզյան ուրվանկար Լոսինը դրեց երանգն իր ցինկե Բութ անկյուններով։Ծուխը հնգաձեւ պոչերն իր տնկեց՝Բարձր ու սրածայր

ԿԵՆՑԱՂԱՅԻՆ ՍԵՐ սեր իմ,ասում են այսօր տոնն է մեր,բայց ի՞նչ գիտեն նրանք մեր մասին․գիտե՞ն, որ

Եթե թշնամիդ քեզ չդրդի իմաստության,Քեզ կդրդի խորտակման։Դընի Դոնիկյան Երկիրը ժառանգում են, այնուհետև արժանանում դրան․․․ Հակառակ

*** Հորդ անձրևում է.Ճնճղուկները իմ բակիխնձորենու վրայից գնում են,ես չգիտեմ ուր։Ճնճղուկներ չկան,ճերմակ ծաղիկներ են հայտնվելխնձորենուս

Չեմ հիշում ՝ գարուն էր, ամառ, թե աշուն։ Բայց ձմեռ չէր։  Դուռը թակեցին։ Դուռը շատ

Ասում են, որ Ամերիկայում  մեկ անձին տարեկան հասնում է քսանհինգ կիլո թուղթ։ Այ քեզ բան։

Օրվա մեջ մի քանի անգամ Սամվելենց տան դուռը բացվում-փակվում էր։ Անկախ եղանակային պայմաններից` Սամվելն աշխատում

Դիգ Հոլն արդեն պատրաստվում էր հագնել գիշերանոցն ու մտնել տեղաշոր, ուր նրան սրտատրոփ սպասում էր

Հայոց պատմություն………………………………………1Մատյան ողբերգության ……………………………….101Վերք Հայաստանի  ……………………………………. 102Սիրեցի, յարս տարան ………………………………….103Հացի խնդիր ……………………………………………  200Անտունի ………………………………………………… 209Օտար,

Յասամանները Երևանում ծաղկել են: Նայում եմ ավտոբուսի ուղևորներին. արդեն երեսուներրորդ անգամ եմ հայացքս պտտեցնում նրանց