Զահրատ/Կաղանդ

Այսօր կաղանդ է

Այսօր Կաղանդ է ըսելու համար
Նախ պէտք է մէկ երկու հազալ ու լաւ մը
կոկորդը մաքրել
– Այսպէս աւելի հանդիսաւոր կ’ըլլայ

Ու եթէ զոյգ ակնոց կը գործածէք միշտ
– մէկը հեռուի – միւսը մօտի –
Պէտք է որ ակնոց փոխէք անպատճառ
Յետոյ կոճկուիք
– Այսպէս աւելի պաշտօնական կ’ըլլայ –

Հարկ չկայ ըսելու թէ ոտքի կենաք
ու ձեր թեւերը բանաք լայնօրէն
իբրեւ թէ բովանդակ աշխարհն ու մարդիկ
եղբայրական սիրով գրկելու համար –
Պիտի ձեր դէմքէն ժպիտն անպակաս
ձեր աչքին շիթ մը արցունք պահէք միշտ
– Այսպէս աւելի ազդեցիկ կ’ըլլայ –

Յետոյ նորէն մէկ երկու հազաք
ու մաքուր կոկորդով
– ու հաւանաբար ալ մաքուր սիրտով –
Բարի Կաղանդ ձեզ ըսէք ամէնուն

Յետոյ ականջ տաք դուք ալ Կաղանդին
թէ ինչ կը պատմէ ձեր վաղուան մասին
– Այսպէս աւելի տօնական կ’ըլլայ –

Օր մը վերջ մոռնաք թէ ինչ էր ըսաւ –
– Այսպէս աւելի բնական կ’ըլլայ –

Կաղանդի գիշեր

Ամէն ինչ ծայրէն վերսկսելու,
Ի վերջոյ նորէն այդպէս ըլլալու-
Տօնն է այս գիշեր……
Լոյսեր վառեցէք – եթէ չի բաւեր
Ձեզ տաքցնելու ձեր լոյսը ներքին-
Տօն է այս գիշեր…
Պահ մը ամէն ինչ վերջացնելու
Ամէն ինչ ծայրէն վերսկսելու-
Տօնն է այս գիշեր…
Յոյսեր վառեցէք – եթէ չեն բաւեր
Ձեզ տաքցնելու ձեր յոյսերը հին-
Տօն է այս գիշեր…
Երգել փորձեցէք – եթէ չէք մոռցեր
Խանդոտ երգերը ձեր պարմանութեան-
Տօն է այս գիշեր…
Զուր տեղ վատնուած օրերն յիշելու-
Գոյութեան տխուր հաշուեկշիռին
Տօնն է այս գիշեր…
Լոյսեր ու յոյսեր վառեցէք գոյն գոյն,
Երգեր երգեցէք հինէն ու նորէն-
Տօ՛ն է այս գիշեր…
Գոյատեւելո՛ւ տօնն է այս գիշեր…

Կաղանդ Պապային մօրուքը

Կաղանդ Պապային մօրուքը ճերմակ է
ԱԼԻՒՐի նման

Ըսէ — Կաղանդ Պապա
Մօրուքէդ ՀԱՑ կը շինուի՞

Կաղանդի ծառ մը

Կաղանդի ծառ մը շտկելու համար
Երկու բան պետք է
Նախ ծառ մը – հետո զարդեր ծառին վրա

Կաղանդի ծառ մը շտկելու համար
Երեք բան պետք է
– Ծառեն զարդեն զատ
Հավատքը գալիք աղվոր օրերու

Կաղանդի ծառ մը շտկելու համար
Մեկ բան կը բավե – ոչ ծառ ոչ ալ զարդ –
Ատիկա խիճերն ադամանդ կարծող
Միամիտ հոգվույս բարի խաբկանքն է

Կաղանդի ծառ մը շտկելու համար
Արդեն պատրանքը լրիվ կը բավե

Բարի տարի ձեզ և բարի պատրանք:

Անուշապուր

Կաղանդ Պապա մը գար
Նուէրներ բերէր
Տար տար չհատնէր
Ծառ մը բարձրանար
Թիզ թիզ-օրէ օր-
Երկինք չհասնէր
Ինչ որ կեանք կ´ըսենք
Անուշապուր մը ըլլար-ուտէինք-
Կեր կեր- չհատնէր

Կաղանդի ծառ

Ծառէն ժանեակ ծառէն մանեակ ծառէն սոխակ կախեցէք
Ծառէն թելեր ծառէն ծամեր ծառէն լոյսեր կախեցէք
Ծառէն ծաղիկ ու խաղալիկ
Ծառէն պերճանք ու զարդարանք
Ծառէն խաբկանք ծառէն պատրանք ու երազանք կախեցէք

— Կից մը տուէք — թող փլի

Նոր ծառ մʼառէք — ծառէն ձանձրոյթ կախեցէք
Ծառէն ձանձրոյթ ծառէն ձանձրոյթ ծառէն ձանձրոյթ կախեցէք

— Այդքան առատ արդէն ուրիշ ի՞նչ ունիք —

Կաղանդի կազէլ

Բարեւ ըսեմ այս Կաղանդին ու  բոլոր  հին Կաղանդներուն 
Մեր Կաղանդին ձեր Կաղանդին ու բոլորին Կաղանդներուն

Ես տարայն մէջ – տարիէն դուրս – ինչ Կաղանդներ եմ ողջուներ 
Թող ձերն ըլլայ այս գիշերուան կարմիր գինին Կաղանդներուն

Տօն եմ տօներ ամէն անգամ երբ  նոր  սիրով մ՚եմ գինովցեր 
Ամէն անգամ լոյսն եմ խմեր այդ լուսածին Կաղանդներուն

Դուք ցնծացէք դուք բերկրեցէք ու խայտացէք այս գիշեր դուք 
Խուզարկեցէք արեւասքօղ գանձն ու  ոսկին  Կաղանդներուն

Իմ Կաղանդիս ըսպասեմ ես Սէր-Կաղւսնդիս նորահըրաշ 
Երբ դուք մըռայլ օրերէ վերջ երթաք կրկին Կաղանդներուն

Բարեւ ըսեմ այդ Կաղանդին ու բոլոր հին Կաղանդներուն 
Մեր Կաղանդին ձեր Կաղանդին ու  բոլորին  Կաղանդներուն

Ծառ

Այդքան պերճանք — այդքան պչրանք — այդքան լոյս
Չեն բաւեր
Ծածկել արիւնը որ շիթ շիթ կը կաթի
Ճիւղերէդ
Այդքան աւիչ — այդքան տերեւ — այդքան ցօղ
Չեն բաւեր
Որ հաւատանք թէ արեւներ պիտի քաղենք
Ճիւղերէդ
Այսքան արիւն — այսքան արցունք — այսքան վիշտ
Չեն բաւեր
Որ մենք դարձեալ սիրտ չկախենք
Ճիւղերէդ

Կաղանդի ծառ

Որպէսզի Կաղանդ տօնենք տեւական
ուր որ գացինք
ուր որ գաղթեցինք
մեզի հետ
մեր ծառն ալ տարինք
ԹԷ մարեցաւ մոմերէն մին
տեղը չորս մոմ վառեցինք
Թէ խաղալիք մը կոտրեցաւ
կամ ժապաւէն մը փրթաւ
տեղը միշտ նորը դրինք
Բայց չգիտցանք –
արմատները ե՞րբ չորցան
Ոստերուն մէջ ԱՒԻՇԸ ե՞րբ ցամքեցաւ.
Եւ հիմա – ԾԱՌԸ աւելի շքեղ
թէպէտ շողշողուն
սակայն ՄԵՐԸ չէ

Առանց ներկայի

Ըստ ծերուկ Կաղանդ Պապային
Ներկան գոյակցութիւն է
յիշատակներու եւ մաղթանքներու
– Երբ անցեալէն ոչինչ կայ իբրեւ յուշ
Կայ ոչինչ ապագայէն ակնկալելիք –
– Չկայ ներկայ –
ու Կաղանդ Պապան կ’անցնի կ’երթայ
առանց կանգ առնելու
Գալ տարի այս ատեն
Նորէն կու գա՞յ արդեօք
– յայտնի չէ – ո՞վ գիտէ –
իսկ կարելի՞ է արդեօք մէկ տարուան մէջ
բաւականաչափ յիշատակ ամբարել
չմնալու համար առանց ներկայի
ունենալ քիչ մը ապագայի մաղթանք
Չըլլայ որ նորէն անցնի երթայ
Կաղանդ Պապան
առանց հանդիպելու

Տոպրակներ

Պատուհանէն տեսանք
Տոպրակներ բեռցած
Սրարշաւ
կու գար սայլը Կաղանդ Պապային
Լոյսերը մարեցինք անմիջապէս
վարագոյրները քաշեցինք
կծկուեցանք մէկ մէկ անկիւն
Քիչ վերջ հարցուցի Ագապիին
– Գնա՞ց –
– Գնաց- ըսաւ Ագապին –
Լայն շունչ մը առինք –
– Աղէկ պրծանք – ըսաւ Ագապին
Լոյսերը վառեցինք
եւ ուրախ զուարթ
զիրար շնորհաւորեցինք
Առաւօտուն երբ դուռը բացինք
Սեմին
Նոր տոպրակներ կային դիզուած –
– Նոր նոր հոգեր – ըսաւ Ագապին –
– Նոր նոր հոգեր – ըսի Ագապիին –
Դուռը քաշեցինք գացինք –
– Փողոցը տոպրակներով լեցուն էր