Ռուբեն Ներսիսյան

/վավերագրական, փորձարարական պատմվածք-էսսե/ *** լռություն՝ ողջերիԳԵՐԵԶՄԱՆՈՑ։ *** Երկրորդ դասարան էի, երբ իմացա մեր քաղաք տեղափոխվելու մասին։

Ամեն ինչ ավարտվեց, եւ ոչինչ չէր սկսվել։Հ․ Էդոյան ***    Առավոտ ա։ Բոլոր օրերի պես՝ սովորական

Ապոկալիպսիս Հե՜յ, դուք`«ճշտի» մեջ թաղվածներ.սեմուշկա լափող, գարեջուր խմող, ուղտի պես թքող, սևազգեստ, ակնոցավոր,քիթը ծուռ, անողնաշար,ճկույթի եղունգը ցցած`դասական քծնող, «մարդաչնման`