Գլխավոր

Ալեքսեյ Բորզենկոն ռուս ռազմական լրագրող է, թեժ կետերից լուսաբանել է առաջին եւ երկրորդ չեչենական պատերազմները,

Լեյտենանտն ասաց, որ մենք պետք է պառկենք, եւ մենք պառկեցինք: Մենք գտնվում էինք անտառեզրին, արեւը

Հովհ. Գրիգորյանի ստեղծագործությունը իր ուրույն տեղն ունի անկախության շրջանի հայ գրականության մեջ։ Նա ստեղծել է

Այդ օրը հավատացյալների խմբին տարել էի Արցախ։ Շատ հետաքրքիր մարդիկ դուրս եկան այս հավատացյալները։ Սկզբում

Ինչպես համաշխարհային, այնպես էլ հայ գրականության վրա իր անխուսափելի կնքին է թողել ազատագրական պայքարն ու

Միջուկային տեխնոլոգիաները փոխեցին պատերազմը անցյալ դարում։ Ռոբոտներն ու արհեստական ինտելեկտը փոխում են այն մեր օրերում։

Մենք կրակի մոտ էինք նստել, մարդիկ ու առնետներ էին գնում- գալիս։ Մարդիկ ցեխոտ, պատառոտված հագուստներով

1.Ընդերքից եկողդղրդոցը ճռնչյունընմանեցրինքհրասայլերի հռնդյունի ֆիզիկայի ուսուցչուհինթե երկրաշարժ էփախեք մի կերպդասասենյակիցդուրս հորդեցինք հրճվանքներիս չափ չկարճոճվող նավի

*Քաղաքաշարժ էր.մորս՝ ներս անձրևող աչքերի մեջ,տեսա իմ կիսաքանդ օրորոցը,ու բաբախը նրա սրտիդեռ զնգում է իմ

*Ես հաղթանակիդ լուրը պիտի լինեիու սփռվեի աշխարհով…Ու կփարատվեինցավերը ամիս ու կես մխացող,կսպիանային վերքերը՝ հողի ու

Վանեցի, Եղեռնից մազապուրծ Սրբուհի տատս տաճկահայերեն էր խոսում: Փոքր էի, չէի հասկանում: Ասում էր․  –

Վաշտի հրամանատարը կապիտան Գրեֆընրեիդն էր։ Նրա գունդը մարտական գործողություններին ընդգրկված չէր, բայց զբաղեցնում էր ռազմաճակատի