Գեւորգ Տեր-Գաբրիելյան

Հատվածներ «Իմ լեզուն» վեպ-էսսեից Մտքի աճը նշանակալիորեն տարբերվում է բույսի աճից: Բույսերն արմատներից են բռնված

Մեկ անգամ ակնարկեց, հետո նորից, ձախ ոտքով, գործս արած-պրծած, էս անձրևից քունըս գլխիս, էսսեն հեշտ

Բոլորը բաժանվում են՝ սրանք միավորվում: Թարս են: Ինչպես միշտ: Վերջապես: Վաղուց ժամանակն է: Եթե, իհարկե,