Վարդան Ջալոյան

Մուրազ ․․․մուրազս փորումս մնաց ․․․ ողբերգություն է, այո՛ ․․․ ու խնդալու, փորիս մեջ խուտուտ են

Գրողի և լրագրողի նմանությունը և տարբերությունը լավ հասկանալի է․ լրագրողը գրում է նորությունների/ լուրերի մասին,

Պոստմոդեռն բառի առաջին հեղինակավոր հիշատակությունը պատկանում է պատմաբան Առնոլդ Թոյնբիին 1947թ.-ն: Այն նշանակում էր  մոդեռնի/Արևմուտքի

Խորհրդային Միությունում սոցռեալիզմը մի շատ կարևոր գործառույթ ուներ․ ցույց տալ, որ սոցիալիստատական համակարգը լավ է,

սկիզբը՝ այստեղ 20-անների գլխավոր արվեստը, ի հեճուկս Լենինի, ոչ թե կինոն էր այլ թատրոնը: Կարելի

Արևելյան Հայաստանի քաղաքական միտքը 19-րդ դարի կեսերից գտնվել է ռուսականից կախվածության մեջ։ Որպես օրինակ կարելի

Ընկեր Մաոյին շատ եմ սիրում։ Շատ իմաստուն մարդ էր։ Իր շատ գաղափարներ դեռ հիմա էլ

Ակսել Բակունցի մեղադրականի երրորդ կետում ասվում է․ 3. Կազմակերպությունը կապված էր Մոսկվայի կենտրոնի հետ (Տեր–Վահանյան

Ակսել Բակունցը, անշուշտ դասական է։ Իսկ ինչո՞ւ է դասական։ Որովհետև նրա գրականությունը կարևոր է մեզ

Աբովյանագետ Պիոն Հակոբյանը Ա․ Բակունցի ակադեմիական հրատարակության չորրորդ հատորում գրում է․ «Գռեհիկ սոցիոլոգիզմի տիրապետության պայմաններում

Աստվա՜ծ, քո պահած բալեքն ենք, ախպե՛ր, ․․․ Կռվի տարին էր, հաց չունինք ուտինք, կյանքում մի անգամ

Մաս I. Շաշ մարդը Դժբախտ մարդը գնում է Աստծո մոտ` հարցնելու պատճառը, ստանում է հուսադրող