Գիր

Նվիրում եմ Մովսես Մանուկյանին Ահա նա, նստած իմ տան բակում, եկել է ուտելիքի հոտի վրա,

Մահճակալի տակից, որին պառկած ես,դուրս են սահում ձեռքերը նախնիների՝տղամարդկանց ու կանանց։Նրանք սահում են քո մարմնի

*մարդիկթըմրամոլենուխաղամոլխադամոլութմրամոլմարդիկ անբախտ են, որ հավատում են բախտինմարդիկ կիսատվել են արդենու կիսատվում են անվերջ՝տիեզերքի մեծանալուն զուգընթացմարդիկ

Խավարի մեջ քայլում էր Կիևյան կամրջով: Գիշերվա հազարն էր, ու փողոցը լրիվ դատարկ էր,  միայն

Մինչև Գերմանիան մեզ կթարգմանի, Ես իմ Գերմանիան թարգմանեմ էստեղ… Ա Ֆրանկֆուրտում իջանք                ճիշտ ժամանակին.Առնիմ Բոգատսկին               մեզ դիմավորեց. Մեքենայով

Artkvartal սրճարանումինձ հետ էինՊիկասոն, Դալինու Սարյանըցախավել, հին ջահեր,ցանկապատու էլի խառը իրերխառը մտքերքո մասին,առանց քեզև ոչ

     Կանացի բարեմասնությունների նկատմամբ Ուլիցերյան պատմվածքի  հերոս Պարոն Գրականագետի  անհագուրդ ցանկասիրությունը թերևս մի քիչ մեղմեր, հնարավոր

Մուրազ ․․․մուրազս փորումս մնաց ․․․ ողբերգություն է, այո՛ ․․․ ու խնդալու, փորիս մեջ խուտուտ են

*Երջանկության համար բավարար չէ երազելը։Քամին կանգնել է մատներիդ արանքում, դժվար է դրանք շարժելը։ Եվ թեքում

ուզում եմ խաղամ: ուզում եմ խաղամ հետդ: ուզում եմ խաղամ: քո հետ:խաղա հետս:ուզում եմ: ուզում