Գիր

(Հեքիաթ իրական ու անիրական իրողություններով) * * *  Ժուկով-ժամանակով լեռնային հեռավոր երկրում մի աղջիկ էր

Այսօր՝ 2025 թվականի մարտի 5-ին բանաստեղծուհի, լրագրող Գայանե Բաբայանը կդառնար 60 տարեկան։ Տասնհինգ տարի առաջ

Բաբոն գնում էր: Խռով չէր աշխարհից, ոչ էլ դժգոհ իր ապրած կյանքից: Բաբոն հաշտ էր

Անունն Աքրևոս էր, ընտանիքում ու թաղում Աքի էին ասում։ Աքին ընդունված անուն չէր։ Քանի դեռ

*** ու տխրությունդ բարեկործանկգրի դեռ չեկած ձյան վրա այս բառերը։ *** երազունա՛կս,լացս գալիս է այդ

ՊԱՏՐԱՆՔ Նա այնքան հզոր է, որ կարողանում էծիծեռնակի աչքի մեջ սպանել գարունը,թրատել՝ Աստծո կոկորդում ապրող

– Թոշակ կա՞,- հարցրի: Մանուշը ձայն չհանեց: Լուռ էր: Ստիպված էի հարցս կրկնել. – Մանու՛շ,

* Զրուցելով Արփի Ոսկանյանի հետ1 եւ ահա երկնքից փետուրներ են թափվում`սրածայր ու փարթամ, նրանցով լույսն

Շուրջ մեկ ամիս համակարգչին չէր մոտեցել։ Դատարկ- դատարկ էր ներսս։ Ու համ էլ աչքերն արդեն

Գերլինդե Հաքերը ժամանակակից ավստրիացի գրող, նկարիչ և գրական ակտիվիստ է, որը բնակվում է Վիեննայում։ Նա

                               *** Կարմիր տրամվայը լռում է գիշերային կանգառում։ Ձյունաթաթախ փոքրիկ աղջիկը պապի հետ բարձրանում է