Ինչպես տեսա Լևոն Տեր-Պետրոսյանին/Արփի Ոսկանյան
Մեր հաջորդ հանդիպումը Բիրգիտի հետ էր։ Բիրգիտը մի շատ համակրելի կին էր, գրող, ով նաև
Մեր հաջորդ հանդիպումը Բիրգիտի հետ էր։ Բիրգիտը մի շատ համակրելի կին էր, գրող, ով նաև
Իվանան Ասուզայի հարևանն էր, կողքի սենյակում էր ապրում, մեզ հրավիրեց իր գործերը նայելու։ Գնացինք։ Ստվերներ
(«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) – Մաքսը՝ մեր տնօրենը, հիվանդ է և չի կարող ընդունել ձեզ։ Հենց սկսի
(|«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) – Սիրուն քաղաք է, չէ՞, Գրացը,- հարցրեց Հերբերտը հեռախոսով։ – Շատ,- ասի,- բայց
(«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) Հերբերտն ամեն օր զանգում էր ու հարցնում. «Սիրուն քաղաք է, չէ՞, Գրացը»։ Ու
(«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) Ավստրիացի կամ ավելի ճիշտ` ավստրիական գրող Ֆրանց Կաֆկայի հերոսը մի առավոտ արթնանում է
(«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) Ասուզայի ծնունդին հրավիրված էին մարդիկ, որոնք Գրացում էին այս կամ այն արտիստական ծրագրով։
«Մեղրամիս բլոագերիալից Ընթերցողը երևի աղոտ հիշում է, որ սերիալի հերոսները հեռավոր ու հեքիաթային Գրաց քաղաքում
(«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) Հորեղբորս հորդորով գնացինք ավստրիական խոզապուխտ գնելու։ Ավստրիայում ապրած ընկերուհիս զգուշացրել էր, որ կիրակի
– Դուք պետք ա տեսնեք դա,- ասաց Իվանան,- դա խելագար վայր ա, սրանք այդ ոճն
(«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) Գրացի օդանավակայանում Լուիսը սպասում էր վարորդի՝ Անդրեայի հետ։ Մեզ տեսնելուն պես Լուիսի դեմքին
(«Մեղրամիս» բլոգասերիալից) – Ավստրիայի ու ավստրիացիների անունից թույլ տվեք ներողություն խնդրել ձեզ այդ բյուրոկրատական քաշքշուկի