Ռուբեն Ներսիսյան/ՌուՄբեն
քանդված։քաղաք։ մոխրաման։ սիգարետ։ կիսահանգ։աչքերիս մեջ ժպիտ։ ծածուկ օրեր։ անլամազ։գրվելու ճիգեր։ պատշգամբից։թափ առնելու անփորձություն։ -ինձ թափ
քանդված։քաղաք։ մոխրաման։ սիգարետ։ կիսահանգ։աչքերիս մեջ ժպիտ։ ծածուկ օրեր։ անլամազ։գրվելու ճիգեր։ պատշգամբից։թափ առնելու անփորձություն։ -ինձ թափ
Երկու Երկչոտ երկուշաբթի, երկնուղեշ ցից, երկիմաստ ապուշություն, երկսեռ արիացի, երկկողմանի թոքաբորբ, երկկողմանի որբ, երկնիշ աճ,
Գաբրիելին թաղեցին շաբաթ օրը, բայց կիրակի նա արդեն տխուր դեմքով նստած էր տան դիմացի երկար
Սկիզբը՝ այստեղ *** – Դա թուլություն էր, և ես օր օրի հիասթափվում եմ քեզանից, ինձանից։
Հերթական անգամ Մարիաննայի երազն ընդհատվեց այն պահին, երբ Վիգենը պատրաստվում էր ասել այն կարևորը, ինչին
Մեր տունը գյուղի ամենածայրի տունն էր։ Կտրված ոչ միայն գյուղից, այլև աշխարհից։ – Էս մեր
Թերմաշ ժաժքն ինչ չոռ ու ցավ ըսես իրա հետ բերեց, կապեց ժողովըրդի ջանին ու փորձեց
– Ես արթնացա և (Դու՞։ Արթնացա՞ր: Թե՞ առավոտը քեզ արթնացրեց)… Ա՜խ… – Ի՞նչ եղավ Ձեզ,
ՀՐԱԺԵՇՏ Փոքր ես չափերով,Բայց ո’չ այնքան,Որ ինձ հետ տանեմ,Վախենում եմ՝Ճանապարհին քեզ ինձնից խլեն.Ինչպե՞ս կապրես օտարության
– Հռիփսիկ։ – Ի՞նչ։ – Դու ձեր գյուղը հիշու՞մ ես։ – Հա։ Կեսօր է ու
Տարիներ առաջ, երբ քաղաքում կայանատեղին լուրջ խնդիր էր, օդագնացների մուտքը իսկական փրկություն եղավ, վթարների թիվը
(Հեքիաթ իրական ու անիրական իրողություններով) * * * Ժուկով-ժամանակով լեռնային հեռավոր երկրում մի աղջիկ էր