Պատմվածք

20-ում քեզանով հիանում են, քսանից հետո օգտագործում, 50-ում անիմաստ ես, 60-ից հետո մտածում ես ինչպես

Զապել Եսայանի «Կույրը» պատմվածքը տպագրվել է Արշակ Չոպանյանի խմբագրած «Ծաղիկ» թերթի 1895 թվականի թիվ 3

Արդեն երրորդ օրն էր՝ Աշոտը կանգնում էր հայելու առաջ, ձեռքերը պարզում վեր, բռունցք անում, բռնցքամարտիկի

Վերջերս էլ գլխացավով չի արթնանում։ Ոչինչ էլ չի փոխվել, դե, նկատի ունի՝  բարձը նույնն է,

Հայելու առջև կանգնած նա ինքն-իրեն ուսումնասիրում էր։ Սկզբից դիմացից, հետո հետևից, հետո տակից։ Վերևից փորձեց,

Չորս ամսական փիսոս հղիացավ։ Նրա ծննդաբերելուն մնացել էր մոտ 2 ամիս, սակայն մինչև ծննդաբերության վերջին

«Հայլուրը» ոստիկանության կենտրոնական բաժնի հետ համատեղ ռեպորտաժների շարք էր ներկայացնում՝ նպատակ ունենալով պատկերել Ազատության հրապարակում

Մեծանալով թվում է, թե չափված ու ձևված ենք դառնում ու ավելի  համբերատար։ Բայց համբերատար դառնալով,

Վաղուց, շատ վաղուց, գուցե դեռ պապերի օրից Մինասի ու Թևոսի այգիները գտնվում էին իրար կողքի։

— Մտե՛ք, երիտասա՛րդ, անցեք առաջ։ — Բայց ես երիտասարդ չեմ։ — Տեսնում եմ կնճիռները, հպարտանալու

Մի օր խմելով ընկա ու կյանքից հետ մնացի: Հետ ընկածների խաժամուժի մեջ ինչ տեսակի մարդ

Փետրվարյան կիսատաք, կիսացուրտ եղանակ է: Մթամած ամպերը կախվել են՝ պատրաստ պայթելու ու մեզ անձրևահեղեղով ողողելու: